Çok uzun zaman önce; bir çocuk sitesine yayınlanmak üzere bir yazı yazmıştım. Yazının içeriği blog tanıtımıydı. Blog sahiplere fırsat sunan sevgili Zümrüt hanımın sitesi. Fakat bir rahatsızlık sonucu yazıyı tamamlayıp bir türlü kendisine ulaştıramadım. Sonrasın da yazıyı kendisiyle iletişim kurup, iletemedim. Öyle böyle derken yazı kayboldu. Bir süre, bulabilme ümidiyle her bloga yazı yazmaya kalkışım da kendime engel oldum. Bildiğin takıntı oldu işte; giriş o yazıyla olacaktı. Her neyse kısmet değilmiş. Yazı yok yok… Kim der ki bloga giriş yazısı o yazının üzerinden olacak. Ümidim kalmadığı için yazmaya karar verdim, yoksa takıntı oldu dedim ya aynen öyle. Yeni blog açma heyecanıyla olmasa da, bloga yeni kişisel paylaşımlarda bulunmak isteme heyecanıyla yazmaya başlıyorum. Zira o zamanlar çocuğum da yoktu. Yeteri kadar geç kaldım ve artık çocuklu biri olarak ta paylaşacak çok şey birikti.
Evlendikten sonra; doğal olarak
çocukluğunda bazı olumlu ve olumsuz karakteristik özellikler kazanan biri
olarak; bilinçli çocuk yetiştirmenin önemli olduğunun farkında, aile eğitimi
kursuna katıldım. Fark ettim ki; kursta yeni evlenmiş anne adayı bir tek ben
varım. Benim dışımda anne olmayan; bakıcı anne adayı olma isteğiyle kursta
bulunan bir genç kız ve farkındalık kazanmış küçük çocuklu anne ve 1-2 çocuklu
kendine bir iş seçme eğiliminde bulunan kadınlar vardı.
İçinde
bulunmuş olduğum durumu göz önüne alarak; benim gibi çocuk eğitimi kursuna
gitmeye fırsatı olmayan kadınlara, bu bilgilerin bir şekilde ulaşması
gerektiğini düşünüyordum. Ki daha önce bi haber olduğum blog ile karşılaştım.
Blog nedir ne değildir öğrenirken; öncelikle amacıma hizmet edecek bir blog adı
bulmam gerekiyordu. Tüm ebeveynlerin tek dili olabilecek “Benim Çocuğum” un buna
uygun olduğuna karar verdim. Ve ders notlarını Windows Word da yazmaya karar
verdim. Elbette hazır bilgiler, düzenli bir gidişatla paylaşım yapmanın
rahatlığı vardı. Fakat tüm yazıları Windows word programına yazarak; bloga
resimlerle derleyip eklemek bayağı zamanımı aldı. Öncelikle bir twitter hesabı
derken sonra facebook ve çocuğum olduktan sonra kişisel bir instagram hesabı
oluşturdum. Blog paylaşımlarına hastalık, üniversite, doğum, lohusalık, çocuk
bakımı sebeplerinden uzun süre devam edemesem de sosyal medya üzerinden farklı
yararlı bilgileri paylaşmaya devam ettim, ediyorum. Bir çok farklı
paylaşımların bir arada bulunduğu bir sanal ortam meydana geldi. Hem öğreniyor
hem paylaşıyorum.
Benim Çocuğum’um hikayesi böyle başladı. Elbette bu bilgilerle çoçuk yetiştirmek
imkansız. Ama kızım Duru olmadan bazı şeyleri bilerek hamilelik geçirmek
keyifli. Ama bilgi, çok bilgi lazım. Keşke dememek için bilmediklerimizi
ebeveynlerinde tecrübeleriyle hep beraber öğrenmeye ne dersiniz. Sizin
endişelerinizi, kaygılarınızı bile bir başkasının hissetmesi kıymetli.
Öğrenirken ki çabamız, karşılaştıklarımız ve üstesinden gelişlerimizin bir
başkasına ışık olması ümidiyle...
Gülşah Varol Osmanlı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder